وی ادامه داد: برنامه‌هایی مانند «دست به نقد» حمایت و نگاه دقیق مدیران و مسئولین برنامه‌ساز را می‌طلبد، ما در مجموعه «دست به نقد» شاهد قسمت و آیتم‌های جدید بودیم که متأسفانه با محدودیت‌ها و شکوه‌های دوستان همکار و برنامه‌ساز مواجه شد.

رفیعی بیان کرد: «دست به نقد» به نوعی ادامه مجموعه «خنده‌بازار» و برنامه‌های دیگری است که با رویکرد طنز انتقادی به مسائل هنجار اجتماعی و روز دنیا می‌پردازد.

وی از حضور چهره‌های جدید و همکاری با شهاب عباسی به عنوان کارگردانی و تهیه‌کنندگی عنوان کرد: مجموعه «دست به نقد» با توجه به تلاش و زحمت‌های شهاب عباسی، سعی در نشان دادن چهره‌های جدید‌تری در قالب آیتم‌های موقعیتی و شبیه‌سازی دارد و باید این را بگویم که با توجه به اینکه بضاعت و امکانات ما صد در صد نبوده، تمام عوامل و بازیگران توانستند به بهترین شکل کار خود را ارائه دهند.

رفیعی در خصوص برنامه‌های تلویزیونی و بازیگری در مجموعه‌های این ژانر بیان کرد: بعد از سال 76 و برنامه «دیدار» به ندرت در تله‌تئاتر‌ها و تله‌فیلم‌های مختلفی بازی کردم و سپس در صدا و سیما به عنوان مجری یا بهتر بگویم مجری بازیگر معرفی شدم.

وی افزود: ما در رسانه ملی استعداد‌هایی مانند مهران دوستی کم نداشتیم و نداریم و می‌توانم بگویم مرزی برای اجراها قائل نبودند و با اجرا و صدایشان مخاطب را به خود  جذب می‌کردند.

رفیعی تصریح کرد: هدف ارائه علم و استعداد در قالب هنر است که متناسب با خوراک و سلیقه مردم شکل می‌گیرد، به این منظور باید بگویم هر کمدی و طنزی صرفاًً طنز و خنداندن مردم نیست.

مجری برنامه‌ «اینجا ایران است» عنوان کرد: ما انسان‌ها بر روی یک خط و یک مرز کار می‌کنیم، زنده هستیم و پویایی داریم، نباید خودمان را محدود به یک زمان و یک ژانر و حرفه کنیم.

وی ادامه داد: هنر تنها رشته‌ای است که مانند آب روان است و ما هر روز به وفور استقبال و تقاضای جوانان را برای ورود به این عرصه می‌بینیم.

رفیعی افزود: تا به امروز چهارشنبه‌ها در برنامه «مردم چی میگن» با آموزش آشپزی و چاشنی طنز در کنار پیمان طالبی که یکی از گویندگان مطرح رادیو جوان است، اجرا می‌کنم.

رفیعی در پایان با تأکید بر اینکه رسانه ملی، رسانه فرهیخته‌ای است، اظهار داشت: رسانه ملی ایران جزو پاک‌ترین و فرهیخته‌ترین رسانه‌های جهان است، ما در کشوری زندگی می‌کنیم که غنی از فرهنگ، ادبیات، موسیقی و... است و نباید با دیدی خودخواهانه به آن بنگریم. ما حق نداریم برای شادی یک قشر از جامعه پای بر ارزش‌های دیگران بگذاریم، گاهی طنز انتقادی، تلنگری برای بهتر نشان‌دادن و آگاه‌سازی هنجارهای اجتماعی در اجتماع است.